Met liefde zet ik mij in voor Stichting Earlybirds!

Jurre en Lara met hun ouders Dave en Iris

Op 11 maart 2018 werden wij onverwacht, met bijna 27 weken zwangerschap, ouders van onze eerste zoon Otis. Een prachtig kereltje, alles erop en eraan, puntgaaf! Geboren op het verkeerde moment, op de verkeerde plek en zonder enige voorbereiding. Na overplaatsing naar het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam deden de artsen wat ze konden. Hij vocht, de artsen vochten, de verpleegkundigen vochten. Wij deden wat we konden en bleven ieder moment aan zijn zijde. Een couveuse met daarin een heel klein mannetje van nog nét geen kilo, onze zoon. Daaromheen allerlei toeters en bellen. Je kon het niet bedenken of het stond er. Die enkele dagen voelde als weken voor ons. Wat zijn wij de NICU met al die lieve mensen die zich inzetten voor deze kleine kanjers dankbaar! Zoveel liefde en warmte!

Ze maakte foto's van ons en wat zijn deze, naast de foto's die we zelf hebben gemaakt ontzettend waardevol. Ons kanjertje moest de oneerlijke strijd opgeven.


Als Otis langer bij ons had mogen zijn had ik onszelf zeker aangemeld bij Stichting Earlybirds. Nu, enkele jaren later, voelde ik mijzelf klaar om mijzelf aan te melden bij de stichting. Niet als ouder, maar als fotograaf. Deze bijzondere tijd vast kunnen leggen voor ouders en hun kindje(s) is zo waardevol voor hun, maar vooral ook ontzettend dankbaar om te mogen doen. Met veel liefde en zorgvuldigheid leg ik de gezinnetjes en hun liefde voor elkaar, middenin de hectiek van een ziekenhuisomgeving, vast.


Wil je meer weten, stuur dan zeker een berichtje!

Of ga naar de website van Stichting Earlybrids.

Deze foto's zijn geplaatst met toestemming van de ouders

Rosie en haar ouders Sander en Pauline

Yuna-Mae